การค้นหาพรสวรรค์ ถ้าอยากรู้พ่อเเม่ต้องลอง

เด็กทุกคนเกิดมาย่อมมีความโดดเด่นอะไรซักอย่างซ่อนอยู่ ผู้ปกครองย่อมอยากค้นหาพรสวรรค์ที่ว่าให้เจอโดยเร็ว จะได้ส่งเสริมเเละต่อยอดให้ถูกที่ถูกทาง เเต่ก็มักจะตามมาด้วยคำถามมากมาย ทั้งควรทำอย่างไรเพื่อพิสูจน์ว่า ใช่พรสวรรค์ที่มีหรือไม่ เเละถ้าใช่ ควรส่งเสริมให้เด็กไปต่ออย่างไร ?

คำตอบของคุณหมอเด็กได้เเนะนำสั้นๆว่า "ถ้าอยากรู้ก็ต้องลอง"ครับ

การที่จะให้เด็กมีความสามารถพิเศษซักอย่างในระดับที่ใช้การได้ ไม่ใช่เรื่องง่าย ข้อเเรกคือต้องใช้เงินมาก จะให้เด็กเป็นนักร้อง, นักดนตรี,นักกีฬา, นักวาดภาพ ต้องจ่ายค่าเล่าเรียนสูง ทั้งค่าเทอม, ค่าอุปกรณ์ที่ใช้ประกอบ ยิ่งหากต้องการให้ลูกพัฒนาขึ้น ก็ต้องยอมจ่ายสิ่งเหล่านี้ไปเรื่อยๆ ปัญหาที่ตามมาเมื่อผ่านจุดจุดนึง คุณพ่อคุณเเม่บางท่านจะถอย เเละเด็กจะไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน

เเต่ความยากอีกข้อที่สำคัญกว่าคือ ในช่วงเเรกเด็กส่วนใหญ่จะสนุกสนานไปกับกิจกรรมเหล่านั้น เเต่กว่าจะพัฒนาไปถึงระดับที่ใช้การได้ เด็กอาจพบว่าไม่สนุกอีกต่อไปเเล้ว เด็กอาจงอเเงเเละถอดใจ ในการเรียนรู้เพื่อพัฒนาต่อ ซึ่งคุณพ่อคุณเเม่ต้องเตรียมใจรับเหตุการณ์เช่นนี้ไว้ด้วย

เเต่ในอีกเเง่หนึ่ง พรสวรรค์หรือความสามารถพิเศษในด้านต่างๆ มีประโยชน์เเฝงอยู่มากมาย เช่น ช่วยคลายเครียด ถ้าคุณพ่อคุณเเม่ต้องการให้ลูกเเค่นี้ ก็ไม่ต้องลงทุนอะไรมาก พอได้ให้ลูกทำอะไรบางอย่างเพื่อตนเองใช้คลายเครียดได้ อย่างร้องเพลง, เล่นดนตรี, วาดรูปเล่น เป็นต้น

ความสามารถพิเศษที่ต้องใช้สมองซีกขวาที่ชัดเจน อย่างการเรียนศิลปะ จะช่วยการพัฒนาวุฒิภาวะทางอารมณ์ของเด็กให้ดี เพิ่มมิติในความเป็นมนุษย์ให้สมบูรณ์มากขึ้น หากใช้สมองซีกซ้ายเช่นวิทยาศาสตร์ การคิดเเบบเป็นเหตุเป็นผล ก็จะได้ความอ่อนโยน เข้าใจผู้อื่น

สุดท้ายหากมุ่งมั่นเเละพัฒนาต่อจนถึงระดับที่เป็นความสามารถที่ติดตัวจริงๆ ในระดับที่ใช้การได้ อย่างขึ้นเวทีได้, ลงสนามได้, พวกเค้าก็สามารถหารายได้พิเศษ สร้างความภาคภูมิใจเเละมั่นใจในการพัฒนาตนเองมากขึ้นเป็นลำดับ

สุดท้าย เเล้วผู้ปกครองควรทำอย่างไร เพื่อค้นหาว่า ใช่ หรือไม่ใช่ เเละถ้าใช่ ควรทำอย่างไรต่อ ?

ข้อเเรก ลองลงทุนซักตั้ง เพราะลูกอาจเป็นตัวจริงเเละมีพรสวรรค์ด้านนั้นก็เป็นได้ บทพิสูจน์ซึ่งคือการเรียนรู้ในเเต่ละขั้นจะเป็นตัวตัดสิน ถ้าคุณพ่อคุณเเม่ไม่ถอดใจง่าย พร้อมสอนให้ลูกไม่ถอดใจง่ายตาม ถ้าเค้าเป็นตัวจริง เค้าจะไม่ถอยด้วย เเต่ถ้าลูกเอาเเต่ความสนุกที่ได้เล่น ก็มักจะออกอาการให้รู้ อย่าง โยเย, งอเเง, ไม่อยากไปเรียน เเสดงว่าเริ่มอยากโบกมือลาเต็มที่ เพราะหมดความสนใจในกิจกรรมนั้นๆเเล้ว

ข้อสอง คุณพ่อคุณเเม่ต้องระวังให้ดี ไม่ใช่ลองทุกอย่างเเล้วถอยทุกอย่าง การทำอะไรบางอย่างให้สำเร็จเป็นปัจจัยสำคัญที่ผลักดันให้เด็กก้าวไปข้างหน้า หากทำไม่สำเร็จก็เป็นผลสะท้อนกลับเช่นกัน ดังนั้นเป็นหน้าที่ของคุณพ่อคุณเเม่ที่ต้องสนับสนุน ผลักดันเเละให้กำลังใจ หากเจอบททดสอบอะไรยากๆ เเละต้องพาลูกผ่านไปเพื่อค้นหาพรสวรรค์ให้เจอให้ได้ คุณพ่อคุณเเม่ก็ต้องอดทนเเละพยายามเช่นกัน


บทความจากหนังสือ สุดยอดเคล็ดลับพัฒนาลูก
โดย นายเเพทย์ ประเสริฐ ผลผลิตการพิมม์